Culturele woensdag15 september 2010
Dus, ik was vergeten of niet aan toe gekomen om vorige woensdag verslag uit te brengen van de gebeurtenissen. Chainreactions, oftewel ketting reactie, aka een kinetische lijn. Je had vier uur om vijf meter van de baan te bouwen. Dus daar ging je dan, de major tassen mee naar boven slepend.
En dan moet je maar net op een goed stuk komen XD.
Nou dat was mij dus mooi gelukt. Ik had leuke laatjes om mee te werken en had daar dus al een deel van mijn baan. Je kan natuurlijk niet alleen knikkers van rietjes laten rollen, dus het stuk daarna was een beetje rondkijken wat de rest deed. Aangezien de baan wel moet werken.
Ben ik blij dat we een goeie samenwerking hadden. Misschien wat weinig orginele oplossingen, maar dat zullen we pas echt weten wanneer het filmpje is ' revealed'. ben benieuwd.
Het was wel zonde dat mijn knikker er vanaf viel in plaats van netjes over zijn baan te lopen, want ik had het echt honderd keer getest, en elke keer ging het goed, natuurlijk weer niet bij het echte werk >.> Maar goed, al met al was het leuk. jammer dat je vier uur bezig bent met opbouwen en dat het na een paar seconden weer voorbij is. Maar goed, ik denk persoonlijk dat het toch meer om de samenwerking ging dan om het perfect laten werken van de baan.
Was wel grappig, want het is best leuk om je eigen versie van het programma ' Kettingreactie' te maken XD Wie kent dat nog?
Kettingreactie SBS6
Is wel grappig toch?
nou ja, nu maar verder met de nieuwste blog, ons tripje naar Rotterdam ^^
woensdag 22 september 2010
vrijdag 10 september 2010
For the very first time...
Dus...
Dan zit je op Vrijdag 10 September 2010 achter een computer in een vrij volle kantine. Je hersenen kraken, op zoek naar een goed verhaal om in je blog te zetten. Want wat moet je nou eigenlijk vertellen? Het moet niet weer zo'n zoetsappig, overenthousiast en FAKE verhaal zijn, en natuurlijk ook geen doodsaai, gewoon en makkelijk verslag. Je bent wel een kunst student, dus maak er wat van, toch?
Tuurlijk kreeg je bij de vroege start (Ik moest om 6 uur mijn bed uit !!! (shocking, I know XD)) wel ideeen toegereikt om je blog makkelijk op te zetten. Maar als puntje bij paaltje komt...
Ja, dan slaat bij mij ook alles dicht. En het beetje woordenprut dat mijn brein wel weet te produceren, is niet echt van hoge kwaliteit. Maar je moet iets, toch?
Dus mijn verslag. Barricades, misschien fout geschreven, want ik ben mijn touch met Nederlands een beetje verloren. Misschien dat ik de rest wel in het Engels ga doen. Dat gaat mij toch een stuk beter af.
Maar goed, ik dwaal af, Barricades. Dat was de opdracht. En dus wacht je, druk om je heen kijkend om te zien of jouw bekenden al weg zijn met hun groepje of niet. Wachtend op jouw moment om op te staan van die harde stoelen van het auditorium en weg te lopen door de dubbele deuren, en te beginnen met jouw opdracht.
En ja, eindelijk je naam, je hart skipt een paar slagen, en je wacht nog eventjes tot de rest van je groepje ook afscheid neemt van hun stoelen.
En fin, Dan ben je dus in de hal, gelukkig met wat bekendere gezichten. Gezamelijk zoek je een plekje op om te gaan brainstormen. Gaat dat van harte? Nee, eerst nog een sigaretje (niet ik, ik rook niet ^^). Zijn we er allemaal? Ja? Mooi, beginnen dan maar. Nee niet echt. De plannen vervallen gauw in cliche ideeen of dingen die te makkelijk zijn.
Stilzwijgen leidt uiteindelijk tot het afluisteren van een andere groep, en ach, laten we dan maar samen gaan werken.
De orginele ideeen worden uiteindelijk aangepast en dan stappen we maar massaal op de bus. Eenmaal uitgekomen op het Centraal Station allemaal de (rol)trap op en verspreiden we ons. De groepjes als makke schaapjes achter de initiatief nemers aan.
Hoe reageert men als je mensen aanstaart? Dus we gingen lekker intimideren. En ik zweer, dat is toch best hilarisch. Totdat we uit het winkelcentrum werken getrapt door de beveiliging. Ja, tuurlijk snappen we dat, dus wij gaan toch maar braaf naar buiten.
En we proberen het nog een keer. Lekker staren naar mensen. Kijken hoe ze snel weg proberen te glippen, of ons straal negeren. Althans... proberen. Want je hebt het echt wel door hoor.
Ok. Dus, staren geeft te weinig reacties? Misschien dat volgen dan werkt. Nog nooit het filmpje gezien waarin een man door honderden mensen in pak wordt achtervolgt door een stad? Waar het start met maar een (bedenk puntjes boven de e's, want ik heb geen idee waarom mijn computer (of eigenlijk deze mac hier) het niet wil doen) man achtervolgt wordt door eerst ook maar een (weer de puntjes) man en daar langzaam maar zeker een heel leger achter hem aanloopt ... nee, correctie, rent.
Leukste reactie? Een vrouw die het verwachtte en er zo positief op reageerde. Zelfs ons uitnodigde om mee te lopen naar de volgende winkel, breed lachend en volledig op haar gemak.
En toen waren we het zat. Dus waarom geen spelletje spelen? Gezellig toch? In een vrij nauwe straat, balletje erbij. Top! Beetje voetballen doet niemand kwaad toch?
We bleken dus niet de enige te zijn met vreemde opdrachten, nee de pabo had ook een gezellige opdracht, zoals we van de student hoorde, die gezellig een beetje met ons mee voetbalde.
En dan heb je ook nog de associale mensen. Want hoewel we pontificaal (?) in de weg stonden, niemand sprak ons er op aan, of reageerde echt geirriteerd. Totdat we stuitte op dit rare schele kind (letterlijk, ik zweer het) die niet een (puntjes!!!) maar twee keer de bal hard wegtrapte en daarna een (puntjes >.<) van ons (half) bedreigde. Heel vreemd, maar een goede, irritante reactie.
Zie je maar weer dat mensen idioot kunnen reageren.
En dan de afsluiting?
Mhm, het duurde me allemaal iets te lang, die dag en dit blog typen. Hoe ik in gods naam zo'n enorme blog geschreven heb, geen idee, maar ja, het zal wel zo moeten zijn.
Nu mis je natuurlijk nog de foto's en filmpjes, maar dat doe ik later wel. Stay Tuned, if your interested.
Oh, en als je de link heb naar dat achtervolgings filmpje, reageer dan even, thanks!
Huggelz,
Francine~
Laten we maar eens zien wat volgende week gebeurt!
Dan zit je op Vrijdag 10 September 2010 achter een computer in een vrij volle kantine. Je hersenen kraken, op zoek naar een goed verhaal om in je blog te zetten. Want wat moet je nou eigenlijk vertellen? Het moet niet weer zo'n zoetsappig, overenthousiast en FAKE verhaal zijn, en natuurlijk ook geen doodsaai, gewoon en makkelijk verslag. Je bent wel een kunst student, dus maak er wat van, toch?
Tuurlijk kreeg je bij de vroege start (Ik moest om 6 uur mijn bed uit !!! (shocking, I know XD)) wel ideeen toegereikt om je blog makkelijk op te zetten. Maar als puntje bij paaltje komt...
Ja, dan slaat bij mij ook alles dicht. En het beetje woordenprut dat mijn brein wel weet te produceren, is niet echt van hoge kwaliteit. Maar je moet iets, toch?
Dus mijn verslag. Barricades, misschien fout geschreven, want ik ben mijn touch met Nederlands een beetje verloren. Misschien dat ik de rest wel in het Engels ga doen. Dat gaat mij toch een stuk beter af.
Maar goed, ik dwaal af, Barricades. Dat was de opdracht. En dus wacht je, druk om je heen kijkend om te zien of jouw bekenden al weg zijn met hun groepje of niet. Wachtend op jouw moment om op te staan van die harde stoelen van het auditorium en weg te lopen door de dubbele deuren, en te beginnen met jouw opdracht.
En ja, eindelijk je naam, je hart skipt een paar slagen, en je wacht nog eventjes tot de rest van je groepje ook afscheid neemt van hun stoelen.
En fin, Dan ben je dus in de hal, gelukkig met wat bekendere gezichten. Gezamelijk zoek je een plekje op om te gaan brainstormen. Gaat dat van harte? Nee, eerst nog een sigaretje (niet ik, ik rook niet ^^). Zijn we er allemaal? Ja? Mooi, beginnen dan maar. Nee niet echt. De plannen vervallen gauw in cliche ideeen of dingen die te makkelijk zijn.
Stilzwijgen leidt uiteindelijk tot het afluisteren van een andere groep, en ach, laten we dan maar samen gaan werken.
De orginele ideeen worden uiteindelijk aangepast en dan stappen we maar massaal op de bus. Eenmaal uitgekomen op het Centraal Station allemaal de (rol)trap op en verspreiden we ons. De groepjes als makke schaapjes achter de initiatief nemers aan.
Hoe reageert men als je mensen aanstaart? Dus we gingen lekker intimideren. En ik zweer, dat is toch best hilarisch. Totdat we uit het winkelcentrum werken getrapt door de beveiliging. Ja, tuurlijk snappen we dat, dus wij gaan toch maar braaf naar buiten.
En we proberen het nog een keer. Lekker staren naar mensen. Kijken hoe ze snel weg proberen te glippen, of ons straal negeren. Althans... proberen. Want je hebt het echt wel door hoor.
Ok. Dus, staren geeft te weinig reacties? Misschien dat volgen dan werkt. Nog nooit het filmpje gezien waarin een man door honderden mensen in pak wordt achtervolgt door een stad? Waar het start met maar een (bedenk puntjes boven de e's, want ik heb geen idee waarom mijn computer (of eigenlijk deze mac hier) het niet wil doen) man achtervolgt wordt door eerst ook maar een (weer de puntjes) man en daar langzaam maar zeker een heel leger achter hem aanloopt ... nee, correctie, rent.
Leukste reactie? Een vrouw die het verwachtte en er zo positief op reageerde. Zelfs ons uitnodigde om mee te lopen naar de volgende winkel, breed lachend en volledig op haar gemak.
En toen waren we het zat. Dus waarom geen spelletje spelen? Gezellig toch? In een vrij nauwe straat, balletje erbij. Top! Beetje voetballen doet niemand kwaad toch?
We bleken dus niet de enige te zijn met vreemde opdrachten, nee de pabo had ook een gezellige opdracht, zoals we van de student hoorde, die gezellig een beetje met ons mee voetbalde.
En dan heb je ook nog de associale mensen. Want hoewel we pontificaal (?) in de weg stonden, niemand sprak ons er op aan, of reageerde echt geirriteerd. Totdat we stuitte op dit rare schele kind (letterlijk, ik zweer het) die niet een (puntjes!!!) maar twee keer de bal hard wegtrapte en daarna een (puntjes >.<) van ons (half) bedreigde. Heel vreemd, maar een goede, irritante reactie.
Zie je maar weer dat mensen idioot kunnen reageren.
En dan de afsluiting?
Mhm, het duurde me allemaal iets te lang, die dag en dit blog typen. Hoe ik in gods naam zo'n enorme blog geschreven heb, geen idee, maar ja, het zal wel zo moeten zijn.
Nu mis je natuurlijk nog de foto's en filmpjes, maar dat doe ik later wel. Stay Tuned, if your interested.
Oh, en als je de link heb naar dat achtervolgings filmpje, reageer dan even, thanks!
Huggelz,
Francine~
Laten we maar eens zien wat volgende week gebeurt!
Abonneren op:
Posts (Atom)